Παναθα.Ενα ονομα,ενα εμβλημα,μια ιστορια....ΠΟΛΥ ΒΡΩΜΑ !

Παναθηναϊκός."Παναθηναϊκός.Αθλητικός Όμιλος", ή "ΠΑΟ" για συντομία.

---

Ο αιώνιος αντίπαλος του Ολυμπιακού στη μάχη για τον τίτλο, γνωστός στην οικουμένη ως "ο αιώνιος δεύτερος" (αν και την τελευταία τριετία πάει να καθιερώσει το "τρίτος"). Μια ιστορία γεμάτη στιγμές "δόξας". "Σύλλογος μεγάλος, δεν υπάρχει άλλος". Το ρεπερτόριο του "σύλλογου μεγάλου" κοσμούν παντός τύπου κινήσεις και πρακτικές που ούτε ο Γκέμπελς θα μπορούσε να διανοηθεί : Δωροδοκίες παικτών, διαιτητών (Ελλήνων και ξένων), απειλές με όπλα, απειλές σε αστυνομικούς και ποδοσφαιριστές, αρπαγές παικτών με... "ελευθέρας", ομάδες-δορυφόροι, διαιτητές με... βενζινάδικα, πλυντήρια βαθμών, άριστες σχέσεις με τις κυβερνήσεις όλων των τύπων (βασιλείς, χουντικοί, κεντρώοι, δεξιοί... Επι σειρά ετών τα επίσημα έντυπα τους έφεραν τις ενδείξεις "Υψηλός προστάτης η Α.Μ. ο Βασιλεύς" και "Επίτιμος πρόεδρος ο Διάδοχος")... απ'όλα έχει ο μπαξές.

Το παρακάτω κείμενο είναι εξαιρετικά αφιερωμένο στους απανταχού "αδικημένους" βάζελους και σε όλους τους "αμερόληπτους" και "αντικειμενικούς" δημοσιογραφάρες. Και φυσικά, σε όλους τους λάτρεις του δόγματος "αξιοπιστία είναι να μην παίρνει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα". Πρόκειται απλά για μερικές στιγμές... μεγαλείου της Πανάθας, μερικές στιγμές... δόξας και τιμής. Θαυμάστε...

Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΒΙΒΛΟΣ : "Ο Παναθηναϊκός κερδίζει μόνο μέσα στα γήπεδα"

Κεφάλαιο 1ον : Δωροδοκίες; Στημένα; Η Πανάθα; ΠΟΤΕ... "Ρούλα-ρα, Ρούλα-ρα, πες μας κι άλλα Βουτσαρά"... Το 1963, ο Βουτσαράς, τερματοφύλακας εν ενεργεία του Παναθηναϊκού, αποστέλλει επιστολή στην εφημερίδα "Τα Νέα" του ομίλου Λαμπράκη. Η εφημερίδα δημοσίευσε την επιστολή αυτούσια : "... Ο Μαντζεβελάκης νομίζει οτι αυτός είναι και κανείς άλλος. Είναι υπεύθυνος της απώλειας του τίτλου της σεζόν 1692-1963. Οι παίκτες στο ματς με τον Εθνικό δεν απέδωσαν, διότι είχαν τη διαβεβαίωση οτι η νίκη είχε εξασφαλισθεί προ του αγώνος!".

pao8

pao6

pao7

pao4

pao5

pao3

pao2

Μετά τις αποκαλύψεις Βουτσαρά, τα ματς του Παναθηναϊκού και ιδιαίτερα τα ντέρμπι εμπλουτίζονταν απ'την ιαχή "Ρούλα-ρα, Ρούλα-ρα, πες μας κι άλλα Βουτσαρά"...30/01/1968 : "Πρεμιέρα" του χουντικού ΓΓΑ Κώστα Ασλανίδη στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο της Θεσσαλονίκης. Ήταν η εποχή που η χούντα ήθελε να περάσει την εικόνα της "τίμιας", της "αδέκαστης", της "ισόνομης". Στα πλαίσια της ισονομίας λοιπόν, ο Ασλανίδης είπε ζωντανά στο κοινό που είχε μαζευτεί στο "Αλεξάνδρειο" : "Τα Πρωταθλήματα κάθε αλλο παρά αγνά ήταν. Έχω εις χείρας μου κατάστασιν μεγάλου σωματείου της χώρας, το οποίον επί σειρά ετών κατακτά το Πρωτάθλημα (τ' όνομά του είναι ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ) εις την οποίαν αναγράφεται: * Εις Ολυμπιακόν 20.000 δρχ. για τον διαιτητή. * Εις Εθνικόν 30.000 δρχ. για τον τερματοφύλακα (α' γύρος). * Εις Αιγάλεω 5.000 δρχ. για τον Μπαλλαρίνη (αμυντικός μέσος του Αιγάλεω). * Εις Ηρακλήν 7.000 δρχ. για τον λάινσμαν. Με αυτόν τον τρόπο κατεκτώντο τα πρωταθλήματα!".

Σώπα ρε μεγάλε... Ανακάλυψε την Αμερική ο Ασλανίδης, αλλά για τιμωρία του Παναθηναϊκού, ούτε κουβέντα... Βρέ, μια επιμονή... Μόλις λίγα χρόνια μετά την δωροδοκία παικτών του Ηρακλή και την αποφυγή του υποβιβασμού την ύστατη στιγμή για την περιβόητη "υπόθεση των λουλουδιών", ο Παναθηναϊκός μυαλό δεν έβαλε κατά το κοινώς λεγόμενον και ξαναπλεύρισε ομάδα για δωροδοκία, και μάλιστα την ίδια : Τον Ηρακλή! Βρισκόμαστε στο σωτήριον έτος 1982, όταν ο ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Γιώργος Ορφανίδης κατήγγειλε ότι ο τότε πρόεδρος της Καστοριάς, Γιώργος Χαλκίδης, του πρόσφερε 2 εκατομμύρια δρχ. για να 'χει μειωμένη απόδοση στον αγώνα Ηρακλή - Παναθηναϊκού για το Κύπελλο, λέγοντας πως ενεργούσε για λογαριασμό του μεγαλομετόχου του Παναθηναϊκού, Βαρδή Βαρδινογιάννη, όπως ισχυρίστηκε ο παίκτης. Οι δύο παράγοντες κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αλλά μόνο ο Γιώργος Χαλκίδης καταδικάστηκε (πρωτοδίκως σε τριετή φυλάκιση και απαλλάχτηκε στο Εφετείο), καθώς ο Βαρδής Βαρδινογιάννης αθωώθηκε.

Ο Παναθηναϊκός ΚΑΙ ΠΑΛΙ απέφυγε τον υποβιβασμό με νομικό τέχνασμα, καθώς ο νόμος τότε δεν προέβλεπε επιβολή ποινής, αφού ο δράστης ήταν απλώς μέτοχος και όχι μέλος του ΔΣ της εταιρίας ("εξωδιοικητικός" όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε). Το στήσαμε, αλλά δε μας βγήκε... Ο (συγχωρεμένος) Γιάννης Κυράστας, πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και προπονητής του Παναθηναϊκού αργότερα, αποκάλυψε "στήσιμο" αγώνα μεταξύ Παναθηναϊκού και Πανιωνίου στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, το 1984. Ο Παναθηναϊκός στεφόταν πρωταθλητής ακόμα και με ισοπαλία, ενώ ο Πανιώνιος με ήττα έμπαινε σε περιπέτειες για την παραμονή του στην κατηγορία. Λέει λοιπόν ο Κυράστας : "Ήταν ένα παιχνίδι πρωταθλήματος Α' Εθνικής το οποίο ήταν συνεννοημένο να τελειώσει ισοπαλία, αλλά τελικά κέρδισε η ομάδα μου, από αστάθμητους παράγοντες. Για την ακρίβεια, κάτι στράβωσε κάπου στη διάρκεια του παιχνιδιού". Τη δήλωση Κυράστα υποστήριξε και ο παλιός τερματοφύλακας του Πανιωνίου, Αντώνης Μανίκας : "Ναι, είναι αλήθεια. Είχε ακουστεί ακόμα και σ'εμάς τους ποδοσφαιριστές, αλλά τελικά αυτό το ματς πήγε άσχημα και χάσαμε με 2-0. Τι άλλο μπορώ να πώ;". Δε χρειάζεται να πείς τίποτε άλλο Αντώνη, τα'πες όλα...Κεφάλαιο 2ον : Nίκες στα χαρτιά; Η Πανάθα; ΠΟΤΕ...Όταν ο "Νέστορας" έπαιξε στον Βύζαντα χωρίς δελτίο ή "Ιστορίες 'πράσινου' ποδοσφαιρικού πολιτισμού"! (Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ" της Πέμπτης 13/03/2008, στη στήλη "Πολλά εν ολίγοις" απ'το δημοσιογράφο Μανώλη Γαβαθιώτη και αναδημοσιεύεται ως έχει) - "Πως το... είπε ο κ. Βαρδινογιάννης, ρε παιδιά; Οτι οι αγώνες κερδίζονται στο γήπεδο και όχι στα χαρτιά; Και οτι ο Παναθηναϊκός παράγει ποδοσφαιρικό πολιτισμό; Δηλαδή θέλει να μας πεί ότι η ομάδα του δεν πήρε... ποτέ παιχνίδι στα χαρτιά; Αν αυτό πράγματι υποστηρίζει, τότε αποδεικνύεται οτι ο άνθρωπος, απλά, δεν ξέρει. Και επειδή κατά βάθος μου είναι πολύ συμπαθής, λέω να τον... βοηθήσω λιγάκι αυτές τις ημέρες να βελτιώσει τις γνώσεις του γύρω απ'την ιστορία της ομάδας του, του Παναθηναϊκού. Ξεκινάω λοιπόν σήμερα με τις αναμνήσεις του... Κώστα Νεστορίδη. Του πολύ σπουδαίου άσου της ΑΕΚ, που κυριάρχησε στην εποχή του στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Νεστορίδης πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα βιβλίο γύρω απ'τη ζωή και την καριέρα του. "Ο Μάγος της μπάλας", λέγεται το βιβλίο του και πάμε στη σελίδα 82, όπου περιγράφει την εποχή που είχε φύγει από την Ελλάδα για να πάει στην Αυστραλία. Το ταξίδι αυτό το έκανε αναγκαστικά, διότι η ΑΕΚ δε τον ήθελε, θεωρώντας τον μεγάλο σε ηλικία. Όμως του είχε βάλει όρο οτι θα τον άφηνε να φύγει μόνο αν δεν πήγαινε σε άλλη Ελληνική ομάδα. Τότε, παίζοντας ένα φιλικό με τον Παναθηναϊκό, με άλλο όνομα, πέτυχε τέσσερα γκολ! Την άλλη μέρα οι εφημερίδες έγραφαν ότι ο Νεστορίδης πάει στον Παναθηναϊκό. Τρομάξανε λοιπόν στην ΑΕΚ και του έθεσαν βέτο: "Αν ετοιμάζεσαι να πας στον Παναθηναϊκό, ξέχασε το. Δεν πας πουθενά". Ο Νεστορίδης τους παρακάλεσε: "Αφήστε με τουλάχιστον να πάω να παίξω στο Βύζαντα Μεγάρων". "Παίξε, αλλά υπ'ευθύνη σου", του απάντησαν, επιτρέποντας του έτσι να συνεχίσει το ποδόσφαιρο. Ο Νέστορας έπαιξε με τον Βύζαντα εναντίον του... Παναθηναϊκού, με δική του ευθύνη, δηλαδή χωρίς δελτίο, και τον κέρδισε με δικό του γκολ! Και γράφει: "Στο πρώτο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό βάζω γκολ στο 90' και κερδίζουμε. Την άλλη μέρα ο Παναθηναϊκός έκανε ένσταση αντικανονικής συμμετοχής. Με είχε καρφώσει ο ίδιος παράγοντας της ΑΕΚ στους Παναθηναϊκούς ότι δεν είχα δελτίο και έπαιζα παράνομα. Φυσικά τα μέγαρα μηδενίστηκαν κι εγώ αναγκάστηκα να φύγω για την Αυστραλία"! Αυτή είναι μια από τις πολλές ιστοριούλες που συνοδεύουν τη γεμάτη από νίκες στα χαρτιά και με τρόπους ανορθόδοξους πορεία του Παναθηναϊκού στον χρόνο. Αφιερωμένη εξαιρετικά στον μάλλον... ανιστόρητο Τζίγκερ, όπως και οι επόμενες που θα ακολουθήσουν".Ιστορίες πράσινου... ποδοσφαιρικού πολιτισμού (μέρος 2ον) (Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ" της Παρασκευής 14/03/2008, στη στήλη "Πολλά εν ολίγοις" απ'το δημοσιογράφο Μανώλη Γαβαθιώτη και αναδημοσιεύεται ως έχει) - "Στις 20 Μαΐου 1956, στο γήπεδο της Λεωφόρου έγινε ο αγώνας κυπέλλου μεταξύ του Παναθηναϊκού Α.Ο. και του Απόλλωνα. Διαιτητής ήταν ο Γιώργος Πετρίδης, ιδιοκτήτης αργότερα του μεγάλου καταστήματος υποδημάτων στην οδό Σταδίου. Η διαιτησία του ήταν καταδικαστική για τη φιλοξενούμενη. Ο Απόλλωνας όμως, παρά το γεγονός ότι από το 62' αγωνιζόταν με δέκα παίκτες, λόγω αποβολής του Σάββα Παπάζογλου, κατάφερε τελικά να κερδίσει με 1-2. Στα τελευταία λεπτά, ο διαιτητής Πετρίδης σφύριξε φάουλ υπέρ του Παναθηναϊκού στη σέντρα. Το φάουλ αυτό σφυρίχτηκε... τρείς φορές, αφού με τις πρώτες δύο ούτε οι παίκτες του Παναθηναϊκού σταμάτησαν την επίθεση τους, αλλά ούτε και οι Απολλωνιστές σταμάτησαν να αμύνονται. Στο τρίτο σφύριγμα, οι αμυντικοί του Απόλλωνα σταμάτησαν, για να εκτελεστεί το φάουλ στη σέντρα. Αντ'αυτού όμως, είδαν τον ποδοσφαιριστή Φωτεινό να επιτυγχάνει γκολ, το οποίο βεβαίως ακυρώθηκε. Ο Παναθηναϊκός, σύμφωνα με τη... ΠΡΟΣΦΙΛΗ και... ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΗ τακτική του, έκανε... ένσταση για το ακυρωμένο γκολ. Τότε, ήρθε η σειρά της ΚΕΔ, δηλαδή της τότε Επιτροπής Διαιτησίας, που έκανε κουμάντο στα διαιτητικά της εποχής. Μέλη της ήταν οι περίφημοι Βράχας, Λοΐζος και Σωτηρόπουλος, οι οποίοι, ΦΥΣΙΚΑ, δικαίωσαν τους "πράσινους". Η συνεδρίαση της επιτροπής εκείνης έγιναν στα επί της οδού Φυλής (πόσο πολύ ταίριαζε στο... περιβάλλον, ε;) γραφεία της ΕΠΟ. Στα χρονικά της εποχής, τονίζεται οτι την ημέρα της συνεδριάσεως ο πρόεδρος της ΕΠΟ κ. Μέρμηγκας έφυγε ταξίδι στην Ισπανία, προκειμένου να μην είναι παρών και συσχετιστεί η παρουσία του στο αναμενόμενο σκάνδαλο. Έτσι, Παναθηναϊκός και Απόλλων ξανασυναντήθηκαν στον επαναληπτικό. Τον οποίο κέρδισε ο Παναθηναϊκός με 1-0, με γκολ που μπήκε... με το χέρι του Σοφιανού! Η πλάκα είναι οτι το Κύπελλο εκείνης της χρονιάς το κατέκτησε τελικά η ΑΕΚ, κερδίζοντας στον τελικό τον Παναθηναϊκό με 2-1. Το παιχνίδι αυτό, δεν... επαναλήφθηκε. (ΣΗΜ.: Ειδικά για να βοηθήσω τον κ. Γιάννη Βαρδινογιάννη να βελτιώσει τις ιστορικές του γνώσεις, γύρω από την ομάδα του, θα αναφέρω και τις συνθέσεις των δύο ομάδων σ'εκείνο τον αξέχαστο αγώνα Παναθηναϊκού-Απόλλωνα 1-2. ΠΑΟ: Οικονομόπουλος, Αλούπης, Λινοξυλάκης, Κουρτζίδης, Παπαντωνίου, Νεμπίδης, Φωτεινός, Γεωργούλης, Σοφιανός, Πετρόπουλος, Πανάκης. ΑΠΟΛΛΩΝ: Τσανακτσής, Παριανός, Δαράκης, Κορωνάρχης, Σαχίνης, Σανιόγλου, Σάββας Παπάζογλου, Χολέβας, Καμάρας, Λάμπης Σεραφείδης, Μιχαλάκος. (ΣΗΜ.2: Με μεγάλη χαρά και σεβασμό, δεσμεύομαι να φιλοξενήσω στη στήλη οποιαδήποτε τοποθέτηση επί του παραπάνω κειμένου, από τους πρωταγωνιστές του αγώνα. Το φαξ και το e mail μου είναι ανοιχτό για οποιονδήποτε από τους άσους εκείνης της εποχής, που σίγουρα θα θυμούνται περισσότερες λεπτομέρειες)".1986 : Ο... βιολογικός καθαρισμός των ούρων του Αλεσάντρο Ίσις... Ο Χιλιανός αγωνίστηκε στον ΟΦΗ και φυσικά δε τον έφερε η... διοίκηση της ΠΑΕ (η ποιά;) αλλά ο Γιώργος Βαρδινογιάννης. Ο Βαρδινογιάννης λοιπόν έφερε τον Αλεσάντρο Ίσις στην Ελλάδα με σκοπό να τον κάνει... Αλέξανδρο Ίση και με μια Ελληνοποίηση α-λα... Μπουμπλή απ'το Αιγάλεω να τον βάλει να παίξει στον Παναθηναϊκό σαν Έλληνας, μιας και εκείνη την περίοδο εθεωρείτο πλήρης και είχε "κλεισμένες" τις θέσεις ξένων του. Το παρουσιαστικό του Ίσις όμως που παρέπεμπε ολοκάθαρα σε Ινδιάνο (φανταστείτε φυσιογνωμικά τον Ιβάν Ζαμοράνο), καθιστούσε την εξεύρεση... γιαγιάς από το Αιγάλεω αδύνατη κι έτσι ο Χιλιανός πήρε το αεροπλάνο και πήγε στην Κρήτη.Ο Ίσις ήταν ένας πολύ καλός αμυντικός χαφ, κλασικός Λατινοαμερικάνος κανάγιας, υπερβολικά σκληρός πολλές φορές, αλλά με σχετικά σύντομη παρουσία λόγω των... ούρων του. Τα πιο διάσημα ούρα ποδοσφαιριστή στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου.Η νομοθεσία τότε προέβλεπε πως αν ένας παίκτης πιαστεί "ντοπέ", τιμωρείται και ο ίδιος αλλά και η ομάδα με αφαίρεση βαθμών. Ο ΟΦΗ, δεύτερος τότε στο πρωτάθλημα, αν τιμωρούνταν θα έχανε την ευρωπαϊκή έξοδο που για πρώτη φορά του χαμογελούσε. Επειδή όμως θα ξεσπούσε λαϊκή επανάσταση στο Ηράκλειο αν η ομάδα έχανε με τέτοιο τρόπο την Ευρώπη, επιστρατεύτηκε η γνωμάτευση ενός απίθανου "ντοπολόγου" (κάποιου Μάνφρεντ Ντόνικε) και τα ούρα του Ίσις βγήκαν... γάργαρο νερό.

Οι εφημερίδες έκαναν λόγο για σκάνδαλο αλλά όταν το Ηράκλειο έδινε 60% στο ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο, ποιος τις άκουγε; Ο Ίσις όταν έληξε το συμβόλαιο του δε παρέμεινε στον ΟΦΗ, καθώς η επίσημη θέση της ΠΑΕ ήταν "υπερβολικές απαιτήσεις". Ανεπίσημα, ο καπετάνιος δεν ήθελε να μείνει άλλο ο ντοπαρισμένος Χιλιανός στην Ελλάδα και να προκαλεί. 1988 : Τσίγκοφ, κατούρα, να γίνουμε μαστούρα... Αγωνιστική περίοδος 1987-1988. Ο Ολυμπιακός παραπαίει αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά και γίνεται εύκολη λεία για τους αντιπάλους του (η σεζόν 1987-1988 ήταν η χειρότερη σεζόν του Ολυμπιακού, καθώς μετά τις 10 πρώτες αγωνιστικές ήταν στη ζώνη του υποβιβασμού!). Η έκπληξη είναι πως απόντος του Ολυμπιακού, στο βαθμολογικό πίνακα δεν ηγείται ο Παναθηναϊκός ή η ΑΕΚ, αλλά η Λάρισα, η οποία καθοδηγούμενη απ'τον Γιάτσεκ Γκμοχ και τον μεγάλο Βασίλη Καραπιάλη, πλησιάζει ολοένα και περισσότερο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μάρτιος του 1988 και η Λάρισα αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό. Στο ημίχρονο του αγώνα γίνεται η κλήρωση των δύο ποδοσφαιριστών από κάθε ομάδα που θα περνούσαν από έλεγχο. Ξαφνικά, οι "πράσινοι" ζητούν να υποβληθεί κατ' εξαίρεση σε έλεγχο και ο Βούλγαρος ποδοσφαιριστής Γκεόργκι Τσίγκοφ, κάτι που προέβλεπε σαν δυνατότητα ο κανονισμός, αλλά ποτέ δεν είχε συμβεί στο παρελθόν. Τα αποτελέσματα βγάζουν θετικό το δείγμα του Βούλγαρου με την απαγορευμένη ουσία κοδεΐνη, που ουσιαστικά δεν προσφέρει καμιά απολύτως βοήθεια στην αύξηση της απόδοσης. Ακολουθεί... τρικούβερτο γλέντι, καθώς η νομοθεσία τότε προέβλεπε πως σε περίπτωση ντόπινγκ ενός ποδοσφαιριστή τιμωρείται ΚΑΙ η ομάδα. Η Λάρισα τιμωρήθηκε με -4 βαθμούς, με αποτέλεσμα να "κατεβαίνει" στη 2η θέση και η ΑΕΚ να περνάει πρώτη. Οι οπαδοί της Λάρισας ξεσηκώνονται και κλείνουν την Εθνική οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης για 36 ώρες, "κόβοντας" την Ελλάδα στα δύο. Η ατμόσφαιρα στη περιοχή είναι βαριά και η δυσοσμία έντονη, από το κάψιμο εκατοντάδων ελαστικών. Με τις απειλές για γενίκευση των επεισοδίων αλλά και τη δύναμη του εκλογικού σώματος στον κάμπο τότε, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άλλαξε τον νόμο, τιμωρήθηκε μόνο ο Βούλγαρος ποδοσφαιριστής και επιστράφηκαν οι βαθμοί. Η Λάρισα έγινε εκείνη τη χρονιά η πρώτη επαρχιακή ομάδα που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας. Ο Τσίγκοφ έγινε... σύνθημα ("Τσίγκοφ, πρεζάκια, δώσε μας χαπάκια", "Τσίγκοφ, κατούρα να γίνουμε μαστούρα") και η απορία για το ποιός έπαιξε το ρόλο του... Πήλιου Γούση, "δίνοντας" το θέμα του ντοπαρίσματος Τσίγκοφ στον Παναθηναϊκό, αναζητείται ακόμα. Οι φήμες έλεγαν (και λένε) πως η πληροφορία δόθηκε απο ανθρώπους της... Λάρισας και το σχετικό ερώτημα της εποχής ήταν : "Ποιός έριξε την κοδεΐνη στο ποτό του Τσίγκοφ;". Δυστυχώς ο Τσίγκοφ δεν είχε κανέναν γνωστό... ντοπολόγο, όπως ο Ίσις για να τον βγάλει... πεντακάθαρο. Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να κάνουμε και μια αναφορά στο "δικό μας" βλαστάρι, το Ντιέγκο Αγκίρε που είχε πιαστεί κι αυτός "ντοπέ" την ίδια χρονιά. Επειδή ένα επιχείρημα των... αντιφρονούντων και των αλλόθρησκων είναι οτι "η Λάρισα δικαιώθηκε γιατί ο Ολυμπιακός πήγαινε για φούντο", θα το απαντήσουμε κι αυτό.

Κατ'αρχάς αν θυμάμαι καλά, ο Αγκίρε πιάστηκε "ντοπέ" σε αγώνα Κυπέλλου (αν δε κάνω λάθος, στη νίκη με 3-0 επί του ΟΦΗ στις 30/03/1988). Αν κάνω λάθος και πιάστηκε σε αγώνα πρωταθλήματος, τότε είναι την ίδια αγωνιστική που πιάστηκε και ο Τσίγκοφ (27η αγωνιστική, 17/04/1988 - Παναχαϊκή-Ολυμπιακός 1-1). Ο Ολυμπιακός εκείνη τη σεζόν τερμάτισε 8ος στη βαθμολογία με 31 βαθμούς σε πρωτάθλημα με βαθμολογικό σύστημα 2-1-0. Ας πάρουμε ως δεδομένο οτι ο Αγκίρε πιάστηκε ντοπέ στις 17/04/1988, στο Παναχαϊκή-Ολυμπιακός 1-1. Έχουμε και λέμε : α) Ο Ολυμπιακός μηδενίζεται για το συγκεκριμένο αγώνα (παίρνει το ματς με 2-0 η Παναχαϊκή) και τιμωρείται και πάει στο -4, οπότε είμαστε στην 27η αγωνιστική, ο Ολυμπιακός είναι στην 8η θέση και έχει 22 βαθμούς. β) Το πιο απλοϊκό σκεπτικό σύμφωνα με το παραπάνω, είναι : "Να'το... αν έκαναν 3 νίκες στα τελευταία παιχνίδια οι Βέροια, Παναχαϊκή, Πανσερραϊκός, στη Β' Εθνική ο γαύρος...". Δεν είναι έτσι, γιατί στις τρείς αγωνιστικές που απέμεναν, οι ομάδες που πάλευαν για τη σωτηρία είχαν αγώνες μεταξύ τους, "αλληλοεξουδετερώνονταν" δηλαδή. Επομένως, κάθε σκέψη για "3x3" των όλων των ομάδων που ήταν κάτω απ'τον Ολυμπιακό ώστε σε περίπτωση "0x3" του Ολυμπιακού να τον προσπεράσουν, δεν ισχύει. Το πρόγραμμα έχει ως εξής : Παναχαϊκή - Πανσερραϊκός 1-0 (0-2) (*) ΠΑΟΚ - Διαγόρας Ρόδου 1-0 Βέροια - Λεβαδειακός 2-2 Πανιώνιος - Καλαμαριά 5-0 Ολυμπιακός - Άρης 2-1 Διαγόρας Ρόδου - Ολυμπιακός 0-0 Άρης - Παναχαϊκή 2-1 Παναθηναϊκός - Πανιώνιος 6-2 Καλαμαριά - Βέροια 2-0 Πανσερραϊκός - Λεβαδειακός 1-0 Άρης - Πανσερραϊκός 2-1 Παναχαϊκή - Διαγόρας Ρόδου 2-2 Ολυμπιακος - ΟΦΗ 2-1 Λεβαδειακός - Καλαμαριά 2-0 Βέροια - Παναθηναϊκός 0-0 Πανιώνιος - Εθνικός 2-0 Παναχαϊκή - Ηρακλής 1-0 Συνολικά λοιπόν ο Ολυμπιακός με το -4 πάει απ΄την 8η στην 9η θέση, όπου θα ισοβαθμούσε με τον Άρη Θεσσαλονίκης στους 27 βαθμούς, μακριά απ'τον υποβιβασμό. Η δε βαθμολογία θα διαμορφωνόταν ως εξής : 1. Λάρισα 43 2. ΑΕΚ 40 3. ΠΑΟΚ 39 4. ΟΦΗ 37 5. Παναθηναϊκός 36 6. Ηρακλής 34 7. Εθνικός 32 8. Άρης 27 9. Ολυμπιακός 27 10. Πανιώνιος 26 11. Απόλλων Καλαμαριάς 24 12. Διαγόρας Ρόδου 23 13. Λεβαδειακός 23 14. Βέροια 23 15. Παναχαϊκή 22 16. Πανσερραϊκός 21 Οπότε, αγαπητοί αλλόθρησκοι... δυστυχώς δε βγαίνει το σενάριο σας. (*) Στο Παναχαϊκή - Πανσερραϊκός η Παναχαϊκή κέρδισε με 1-0, αλλά μηδενίστηκε και τιμωρήθηκε με αφαίρεση ενός βαθμού, γιατί χρησιμοποίησε τον τιμωρημένο με κίτρινες κάρτες Δημήτρη Γκένα. Κρίμα που τότε δεν υπήρχε το CAS για να κάνουν προσφυγή οι Πατρινοί, με το σκεπτικό "δε φταίμε εμείς που τον βάλαμε, η ΕΠΟ φταίει".

Κεφάλαιο 3ον : "ΠΑΟ - Θρησκεία - Διαιτησία" Ο Λίτσας ο Γλίτσας... 09/03/1980, 24η αγωνιστική. ΠΑΟΚ - Παναθηναϊκός στην Τούμπα και διαιτητής ένα μπουμπούκι ονόματι Λίτσας. Με το σκορ στο 0-0 και τον Παναθηναϊκό να μην καταφέρνει να σταθεί αξιοπρεπώς στο γήπεδο, ο διαιτητής του αγώνα αποφασίζει να αναλάβει δράση... "Στο πρώτο χτύπημα", λοιπόν, ο Λίτσας ντύνεται... JumboNονός και... βαφτίζει το άουτ του Χουάν Μπουμπλή απ'το Αιγάλεω (ακόμα δεν είχε γίνει... Ρότσα) για το 0-1. Ο ΠΑΟΚ αντεπιτίθεται, αλλά ο JumboΝονός είχε δώσει στο "βαφτιστήρι" του μόνο τη λαμπάδα, του χρωστούσε και ένα... πασχαλινό αυγό. "Δεύτερο χτύπημα" λοιπόν και ο Παναθηναϊκός κάνει το 0-2 με το δεύτερο "δώρο" του Λίτσα. Η Τούμπα βράζει και το σύνθημα "δώστε τον πούστη στο λαό" δονεί τις εξέδρες. Ο Λίτσας για να κατευνάσει τα πνεύματα δίνει πέναλτι στον ΠΑΟΚ. Το πέναλτι αναλαμβάνει να εκτελέσει ο Γιώργος Κωστίκος ο οποίος χάνει επιδεικτικά το πέναλτι έπειτα απ'τη "λαϊκή προσταγή" που έλεγε "ρίξτο έξω".

Ο Λίτσας λήγει το ματς στο 82ο λεπτό και η Τούμπα γίνεται πεδίο μάχης. Οδομαχίες του κόσμου με την αστυνομία, δεκάδες δακρυγόνα, οδοφράγματα, ξύλο... Ο Παναθηναϊκός κέρδισε άλλον έναν αγώνα "μέσα στα γήπεδα", όπως λένε και οι μεγαλοσχήμενες πρόεδροι και... υποψήφιοι πρόεδροι. Κούπα στο κέρμα της χούντας το παιδί... Τελικός κυπέλλου Ελλάδος τον Ιούλιο του 1969 (9/7/1969) μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Στο 49ο λεπτό, ο μεγάλος Γιώργος Σιδέρης κάνει το 1-0 και το κύπελλο "ντύνεται" στα ερυθρόλευκα. Αναλαμβάνει δράση όμως ο διαιτητής, ο οποίος αποβάλλει τον Μποτίνο γιατί έβρισε τα θεία στον… συμπαίκτη του, Γκαϊτατζή !!! Στη συνέχεια, ενώ ο διαιτητής υποδείκνυε τη θέση του τείχους σε ένα φάουλ, ο Μίμης Δομάζος εκτέλεσε το φάουλ χωρίς άδεια από το διαιτητή. Η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι και στο κεφάλι του Λιαδέλη που δεν είχε πάρει την οριστική του θέση κάτω από τα δοκάρια... Και εγένετο η ισοφάρισις. Η αποθέωση βέβαια του χουντικού "Αποφασίζωμεν και διατάσσωμεν" ήρθε λίγο αργότερα : Ο ΓΓΑ Ασλανίδης, καταργώντας το διαιτητή, αποφάσισε το ισόπαλο παιχνίδι (1-1) να κριθεί "δια της κληρώσεως" με στρίψιμο νομίσματος... πάνω στο χέρι του (το οποίο φυσικά είδε ΜΟΝΟ ο ίδιος). Έτσι, ο ΓΓΑ ανέδειξε τροπαιούχο τον Παναθηναϊκό. Έναν Παναθηναϊκό που ΠΟΤΕ δεν είχε νικήσει τον Ολυμπιακό από το 1932 στο κύπελλο! Το έπος του Σπανέα... Φεβρουάριος 1996 και ο Πανιώνιος παλεύει για να σωθεί. Ο Παναθηναϊκός ακολουθεί κατά πόδας την ΑΕΚ στη διεκδίκηση του τίτλου. Οι δύο ομάδες παίζουν στη Νέα Σμύρνη και ο Παναθηναϊκός παρ'ότι χάνει μέχρι το 75ο λεπτό με 1-0, κατορθώνει να πάρει τη νίκη με 1-3 χάρη σε 2 γκολ του Βαζέχα στις καθυστερήσεις. Η ισοφάριση έχει έρθει λίγο νωρίτερα με ένα "πέναλτι" του Τάσου Κατσιαμπή στον Γ(κου) Χου Γεωργιάδη που καταλόγισε ο ιστορικός διαιτητής Γιώργος Σπανέας. Ο Τάσος Κατσιαμπής σχολίασε αργότερα :"Ήταν ένα πέναλτι που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δόθηκε. Δεν υπήρξε επαφή δική μου και του Γεωργιάδη. Όταν άκουσα το Σπανέα να σφυρίζει, φαντάστηκα οτι έδωσε κίτρινη κάρτα για θέατρο στο Γεωργιάδη. Όπως είχαν γράψει και οι εφημερίδες, φαίνεται πως φόραγα... βαρύ άρωμα και γι'αυτό έπεσε ο παίκτης του Παναθηναϊκού".